Buah keranji cukup terkenal pada masa
dahulu di Malaysia. Namun, buah keranji semakin sukar ditemui apabila pokoknya
banyak ditebang sebagai balak dan kawasan pertanian.
Pokok keranji tumbuh secara semula jadi di
hutan atau ditanam di kawasan kampung. Pokoknya tinggi sehingga mencapai lebih
10 meter. Untuk mengambil buahnya perlu dipanjat pokoknya dan dipatahkan ranting
tangkai yang mempunyai buah. Kalau tidak dipanjat, buahnya akan gugur
sebij-biji dan sukar untuk dipungut.
Buah yang dipetik perlu dijemur sehari atau
dua hari untuk mengeringkan isinya. Buah keranji yang kering boleh disimpan lebih
lama. Kalau disimpan di dalam bekas kedap udara boleh tahan sehingga dua tahun.
Kulit keranji rapuh dan mudah dipecahkan
untuk mendapatkan isinya. Rasa isi buah keranji masam manis. Tekstur isi buah
agak gebu dengan bahagian tengahnya ada biji keras.
Selain dimakan segar, isi buah keranji juga
dijadikan sira atau siro menggunakan gula. Keranji siro atau keranji gula dihasilkan
bukan sahaja untuk rasa manis, tetapi juga untuk dapat disimpan lebih lama. Ia
menjadi kudapan pilihan penggemarnya.
