Ubi
kemili atau juga dikenali sebagai ubi keling, merujuk kepada sejenis
ubi yang kecil dan berkulit hitam. Nama saintifiknya adalah Plectranthus
rotundifolius (Poiret) Sprengel. Ia merupakan jenis ubi yang boleh
dimakan.
Ubi kemili turut dikenali sebagai galak tua, pokok seratus atau pecah kelambu di
kalangan masyarakat Melayu manakala ‘Bai-bu’ di kalangan masyarakat Cina.
Di
kalangan orang Jawa ia juga dikenali sebagai kentang jawa, kentang jembut atau
kentang ireng.
Tanaman
ini adalah sama famili dengan pokok bunga ati-ati yang banyak ditanam di
kawasan rumah. Pokok ini dipercayai natif dan tumbuh secar liar di kawasan
hutan dan kebun terutama di kawasan tanah yang baru dibuka khasnya kawasan
tanah gambut.
Tanaman
ubi kemili adalah sejenis pokok menjalar di atas tanah serta mempunyai akar
rambut. Daunnya berwarna hujau muda dan berkerinting serta permukaan daun yang
agak berbulu.
Batangnya
berwarna hijau muda dan lembut. Buah ubi kemili berada di bahagian akar pokok
yang terbentuk dari akar yang membengkak. Saiz buah berbeza-beza dari ukurlilit
3 - 6 cm dan mempunyai kulit yang lembut berwarna hitam. Tempoh matang ubi
kemili ialah kira-kira 12 bulan.
Isinya
berwarna putih jernih dan apabila dimasak akan menjadi putih. Ubi kemili
mengeluarkan bau yang harum dan enak apabila di masak atau direbus.
Ubi
kemili agak terkenal atau dijual di pasar-pasar di Kelantan. Ia dijual telah
direbus dan siap untuk dimakan. Disebabkan kulit ubi kemili agak nipis, ia
boleh dimakan tanpa dikupus kulitnya. Pun begitu, dari pemerhatian didapati
kebanyakan orang makan ubi kemili setelah mengupas kulitnya.
Kajian
menunjukkan bahawa ubi kemili telah digunakan secara meluas dalam perubatan
tradisional di China, Jepun dan Thailand bagi merawat penyakit pernafasan,
batuk dan anti-kanser.
Selain
itu, kajian farmakologi turut berjaya membuktikan bahawa ekstrak daripada
spesies ini dapat menghalang pertumbuhan pelbagai jenis bakteria dan kulat
selain telah digunakan sebagai racun serangga organik.
No comments:
Post a Comment